کاربری جاری : مهمان خوش آمدید
 
خانه :: شعر
موضوعات

اشعار



مدح حضرت زینب سلام‌الله‌علیها

شاعر : حامد آقایی     نوع شعر : مدح     وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن     قالب شعر : غزل    

همچون امیرالمؤمنان با حمله‌های بی‌امان           گر تاخت بر دین فتنه‌ای زینب عنان گیرد از آن

بی‌ذوالفقار است این علی بی‌حربه اما این علی           میدان به جولانش شود چون برگ‌ریزان در خزان


هم هست زن هم صف شکن هم شیرزن هم بت شکن           باید بگویم در نهان آتش فشان است این دهان

سرخورده شد سردارشان زد آتشی بر کارشان           تحقیر شد فرزند مرجانه از آن تیغ زبان

در کاخ دشمن شیر شد هر نطق او شمشیر شد           با خطـبه‌هایش چـهـرهٔ آل امیه شد عیان

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها

شاعر : محسن راحت حق نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : ترکیب بند

نوری تلألو کرد و دنیا را بهم ریخت            شوری رسید و حنجرِ ما را بهم ریخت
نورش شد عالمتاب و تا عرشِ خدا رفت            نظم و نـظــامِ اهـلِ بـالا را بهم ریخت


از خـانـۀ زهـرا و حـیـدر؛ آیـه سر زد            چون مصحفی شد کلّ معنا را بهم ریخت
زیـنِ اب اسـت و زیـتِ دامانِ ولایـت            با گریه‌هـایِ خود ابیهـا را بهم ریخت
در امـتـدادِ اشک هـایـش، مجـتبی را..            حتّیِ دلِ رنـجور زهرا را بهـم ریخت

آرامـشش در دامن نورِ دو عـین است
لبخنـدِ او بـا دیـدنِ رویِ حـسـین است

آمد کـه تـا پـشـت و پـناهِ عـشـق گردد            آمد که تا مـست از نـگـاهِ عـشق گردد
آمـد کـه بـا ظــرفـیـت بـالایِ روحـش            مهمـان پـذیـرِ درد و آهِ عــشـق گـردد
این بانویِ عظمایِ عالم بی‌نظیر است            او آمــده گـردی به راهِ عـشــق گـردد
می‌پرورد این شیـر را شـیرِ شـجاعت            بعد از حسین او سرسـپاهِ عـشق گردد
در شامِ تـاریکِ زمـانه بی‌کم و کاست            او آمــده نـــورِ نــگـاهِ عــشــق گـردد

این زینب است پیغمبری از جنسِ حیدر
بـر هــیـبـتـش بـر قـدرتـش اللّه اکــبـر

پـیـغــمـبـری اسـلام حـاویِ پـیام است            بر مـردمِ دنـیـا پـیامـش بـا سـلام است
این زینب است و احـترامش بی‌تعّـلـل            واجـب تـرین والاتـریـنِ احـتـرام است
این زینبِ مولاست کـارش مـطـمـئـنـاً            در بُرهه‌هایِ مخـتـلف تنهـا قـیام است
بی‌حرمتی بر چادرِ بـانـویِ عـصـمت            حتّی به قدرِ گفـته‌ای اصلاً حرام است
عبد و غـلامـی در حـریـمِ پـاکِ زینب            بهرِ گـدایانِ حـسـین حُـسنِ خـتام است

شـکـرِ خـدا کـه نــوکــرِ این آسـتــانـم
سنگـش به سیـنـه می‌زنـم تا مـی‌توانـم

عاجـز شـده گـفـتـار ما ادراکَ زیـنب            بــالاتـر از پــنـدار مـا ادراکَ زیـنـب
باید هزاران سال کـسبِ معرفـت کرد            در مـحـضـرِ دلدار مـا ادراکَ زیـنـب
او مـریم است و دخـتـرِ قـدّیـسـۀ دهـر            آئــیـــنــۀ کــــرّار مــا ادراکَ زیـنـب
مدحش فراتر از عـقولِ عـالمین است            صدیـقه است انـگـار ما ادراکَ زینب
ایکاش شعری در خورِ شأنش سرائیم            الکن شـدم در کـار مـا ادراکَ زیـنـب

اللّه اکــبـر از مــقـامِ بــانـویِ عــشــق
مبهـوتم اصلاً از قـیـامِ بـانـویِ عـشـق

ما گـریه کُـن‌ها را بـپـایِ او نوشـتـنـد            ما سـیـنـه‌زن‌ها را بـرایِ او نـوشـتـنـد
این حنجره‌ها وقـفِ بی‌بی باشد و بس            ذکرِ حـسـین را با صدایِ او نـوشـتـند
بال و پـری دادنـد تا دورش بـگـردیـم            پروازِ مـا را در هــوایِ او نـوشــتـنـد
در روضه‌ها تا می‌تـوانی یـاد او باش            چون روضه‌ها را با نـوایِ او نوشتـند
امّ الـمـصـائـب بـاشـد و امّ الـعـجـایـب            مـرثـیـه را در کــربـلایِ او نـوشـتـنـد

عاجز شدیم از او به قـدرِ فهـمِ ناقـص
گـفـتـیم از بانـو بـه قـدر فـهـمِ نـاقـص

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر در تمام سایت‌ها « تا جائیکه ما بررسی کردیم» بصورت زیر آمده است که احتمالا اغلاط تایپی است و موجب بر هم خوردن وزن، آهنگ و معنای شعر شده است، لذا جهت رفع نقص اصلاح گردید

زینِ اب اسـت و زیـنـتِ دامانِ ولایت            با گریه‌هـایِ خود ابیهـا را بهم ریخت

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما به دلیل ایراد محتوایی و عدم رعایت توصیه‌های مراجع و علما؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور رعایت توصیه‌های مراجع، بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

در روضه‌ها تا می‌توانی لطمه زن باش            چون روضه‌ها را با نـوایِ او نوشتـند

مدح و ولادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها

شاعر : اسماعیل روستائی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : قصیده

یادت دوباره کرد، بر این ذهن من خطور            مثل هـمـیشه گوشه چـشـمم شده نمـور

وا کرده‌ام دهـان به ثـنـا و شکـوهـتـان            جاری شده به روی لبم واژه‌هـای نـور


باید برای عرض ارادت به محـضرت            از کردگارتان طلبـم رخصت حـضور

آغاز می‌کـنـم سـخـنم را به نـام عـشـق            بی‌بی سلام و عرض ادب، زینبِ صبور

تو آمدی و شد همه دلهـا پُـر از شعـف            بیت علی و فاطمه هم غرقِ در سرور

تو آمدی و حُسنِ حسن، حُسنِ مطلعـت            شد نیمه حسین در این خانه جفت و جور

ای اسوه حجاب و حـیا، عـفّـت و وقار            ای جانشین فاطـمه چـشمِ بد از تو دور

ای کـوه صبر، کعـبه غـم، زینتِ عـلی            مـانـنـدِ مـادرت شـده‌ای مـایــۀ غــرور

من محو این حماسه و این عشق می‌شوم            وقـتی که زنـدگیِ تو را می‌کـنم مـرور

در کـربـلا مـقـامِ رفـیعـت گـرفـت اوج            باید نکـرد سـاده از این مـرحله عـبور

بودی مطیعِ محض حسین و مطیعِ یار            تسلـیمِ امر و نهـیِ ولی در هـمه امـور

نقشِ تو روز واقعه شرحش حکایتی است            صدها رساله گردد و صد جزوه قطور

امـا بـه شـام مـرتـبـه‌ات فـرق مـی‌کـنـد            حیدر نمـود در همۀ صحـنه‌ها ظـهـور

دیدند دشـمنان که چـگـونه سـپـر شـدی            با جـان خـود برای هـمه زینبِ غـیـور

دیـدند که چگـونه عـقـیله خـروش کرد            غرید و داشت خطبۀ او اقـتدار و شور

آن خطبه‌ها اساسِ حکومت ز ریشه کند            گردیده بود محشر و گویی دمید صور

این دخترِ علی‌ست که با این صلابتـش            ویران نمود با نفَـسش کاخِ ظلم و زور

طاغوت شد مچاله و بیـچـاره شد یـزید            گردیده بود خار و در افـتاد مثـل مـور

امّیدِ دشـمـنان به شـکـستِ عـقـیـله بود            بُردند عـاقـبت هـمه این آرزو به گـور

حالا هـنوز پـرچم زینب به قـله‌هـاست            چـشمِ تـمـامِ حـرمـلـه‌های زمـانـه کـور

: امتیاز

مدح و ولادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها

شاعر : اسماعیل تقوایی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن مستفعلن قالب شعر : غزل

به به برای مرتضی جان آمده جان آمده            از دامن زهـرا یکی مهر درخشان آمده
کوثر ز کوثر باشد و زینت برای حیدرست            از بهر دیدارش نبی با روی خندان آمده


جبریل آورده زمین نامش زسوی کردگار            جن وملک بهر تـماشایـش فـراوان آمده

غرق شعف باشد حسن، خندان شده روی حسین            از بهر آنها خواهری چون روح و ریحان آمده
مولود بی مثل است او، نام نکویش زینب است            درمجمـع آل عـلی شـمع شـبـسـتان آمده
او بی معـلم عالـمه، فخر بنی هاشم بود            بهر علی مرد سخن،دختی سخندان آمده
ارثش ز مادر عصمت و بُرده دلیری از پدر            صبرِ به هـنگام بلا با او به سامـان آمده
خورشید پنجم روز در، ماه جمادی اول است            زهرای ثانی مظهـر پاکی و ایـمان آمده
هر شیعه ای غرق شعف در روز میلادش بود            در مجلس شادی او شاد و گل افشان آمده
خوش باد در این روز خوش، شهر دمشق و آن حرم            بینیم مهدی را که چون مهر فروزان آمده

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر در تمام سایت‌ها « تا جائیکه ما بررسی کردیم» بصورت زیر آمده است که احتمالا اغلاط تایپی است و موجب بر هم خوردن وزن، آهنگ و معنای شعر شده است، لذا جهت رفع نقص اصلاح گردید.

او بی معـلم عالـمه، فخر بنی هاشم بود            بهر علی مرد سخن،دختی سخندان آمده

 

مدح و ولادت حضرت زینب سلام‌الله‌علیها

شاعر : هستی محرابی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

زینبِ کبری شدی تا عـشق را معنا کنی            کربلا را تا ابـد با اشـکِ خود احـیا کنی
روح بخـشیدی به آئـینِ پـدر بعد از نـبی            پیروی از مادرِ خود حضرتِ زهرا کنی


سوختی چون شمع در پای ولایت تا فقط            بیرقِ سرخِ حسین را در زمین بر پا کنی
ای علَم بر دوش از کـربـبلا تا شـامِ غـم            ای که با لبخندِ اشکت درد را زیـبا کنی
آمدی ای گـل نه تـنهـا زینتِ بـابـا شـوی            بلکه مهرت را به قلبِ عاشقانت جا کنی
در شبِ میلادت ای ماهِ دل‌افـروزِ حسین            من توسل کرده‌ تا قـلـبِ مـرا احـیـا کـنی
تو پیمبر دامـنِ زهـرا شـده مـعـراجـتـان            آمدی تا بابِ رحـمت را به رویم وا کنی
تـو رسـولِ مُـرسـلِ کـربـبـلای غـربـتـی            با سرِ بالای نـیـزه نیـمه شب نجـوا کـنی
در لـبـت آوازِ سـرخِ کـربـلا، آهِ عـطـش            دشتِ خونِ تشنه را با اشکِ خود دریا کنی
در زمـینِ کـربـلا تـحـتِ ولیِ امـرِ خـود            اقتدا بر مادرت در ظهـرِ عـاشـورا کنی
ای تـماشـایـی‌تـرین زیـبـاییِ صـبـرِ خـدا            ای که با گوشه نگاهی هر دلی شیدا کنی
در زلالِ معـرفت بی‌انـتهایی چون عـلی            این همه درد غـریـبی را کجا انـشا کـنی
زینب ای اُمّ المصائب اسوۀ صبر و رضا            هستیات را داده‌ای تا عشق را معنا کنی
کربلا بـا یـاد تو در چـشـم‌ها زیـبـا شـده            چونکه با اعجازِ نطقت ظلم را خنثی کنی
ای که راضی بر رضای حق، ممنونیم اگر            نامِ ما را در ردیفِ عـاشـقان امضا کنی
ما مدافع بر حریمت گشته‌ایم از جان و دل            کن دعا شاید شهادت را نصیبِ ما کنی!

: امتیاز

مدح و مناجات با حضرت زینب سلام‌الله‌علیها

شاعر : آرمان صائمى نوع شعر : مدح و مناجات با ائمه وزن شعر : مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن قالب شعر : مربع ترکیب

به نام آنکه خـدا با رخـش نـمایـان شد            به نام آنکه ز نامش دلـم پـریشـان شد
به نام آنکه ز نامش حسین گـریان شد            مسیح یک شبه از فیض او مسلمان شد


براى عرض ارادت سرى خـم آورده
کتاب خـواجه ز اوصاف او کم آورده
به نام حضرت زینب که واژه‌اى زیباست            کتاب زندگی‌اش راه و رسم عاشق هاست
یـقـیـناً علت آن خـون سـیـدالشهـداست            که بعد اینهمه مدت هنوز پا بر جاست
یقـین که آیـنۀ حـق نماست این زینب
کسى هـنوز نفهـمیده کیست این زینب
کسى شبـیه تو با فـاطمه بـرابر نیست            کسى شبیه تو بانو شبـیه حـیدر نیست
کسى شبیه تو بر خاک کیمیاگر نیست            تو خواهرى! به خدا مثل تو برادر نیست
حسین بود و تو بودى، تو خواهرى کردى
چه خواهرى تو برادر که مادرى کردى
تو آسـمـان اباالفـضـل و آفـتاب حسین            به هـیـبت عـلـوی‌ات ابـوتراب حسین
هـمیشه در همۀ عـمر پا رکابِ حسین            هـلا که خـندۀ اربابى و خـراب حسین
سـتـارۀ شـب اربـاب، قـبـلـۀ حـاجـات
شـهـیـد زنـدۀ گــودال، عــمـۀ سـادات
تویى همان که نشان داده‌اى قیامت را            همان که خـندۀ او دل ربوده از زهرا
همان که وقت خداحافظى در عاشورا            حسین گفت: حضرت عشق التماس دعا
فـداى ذکر قـنـوت و سـجـود تو بـانـو
خلاصه گـشته خـدا در وجـود تو بانو
گریز روضۀ شعرم سر شکستۀ توست            اسارت تو و ایتام و پاى خستۀ توست
خـرابه و تو و دست هاى بسـتۀ توست            به روى خاک نماز شب نشستۀ توست
چه شد که وقت رکوع یاد مادر افتادى؟
بـه یـاد مـادرتان بـین بـسـتـر افـتـادى
اگر غـلـط نکـنـم مـادرى خـمـیده شده            جوان خانه چه پژمـرده و تکـیده شده
بگـو براى چه مادر نفـس بـریده شده            نگـو به سیـنۀ او مـیخ در کـشیده شده
حـیات در شریان جهان مادر توست
نـشـانه‌دارترین بى‌نـشان مـادر توست

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر و جلوگیری از کج تابی معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

اگر که نیست خدا، چیست این زینب؟          کسى هـنوز نفهـمیده کیست این زینب

زبانحال حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها

شاعر : اسماعیل تقوایی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : مفاعیلن مفاعیلن مفاعیل قالب شعر : غزل

غریبانه به قم جان می‌سپارم            کنار خود یکی محـرم نـدارم
بمانده بر در خانه دو چـشمم            بـرادر جـان بیا در انـتـظارم


دلـم تـنگ است بهر دیدن تو            رضا جـانم بیا یـکـدم کـنـارم
بیا تـا درد دلـهـا بـا تو گـویم            بیا تا سـر به زانـویت گـذارم
سفر کردم رسم نزدت برادر            نشد جانا،کنون در احتضارم
نــدارم آرزو جـز دیــدن تـو            نصیبم کن وصالت شهریارم
برادر خواهرت را زود دریاب            که تـنهـا و غریب این دیـارم
اگر بـی‌دیـدنت رفـتـم ز دنیـا            بـیـا دیـدار مـن روی مـزارم

: امتیاز

مدح و مناجات با حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها

شاعر : حسن ثابت جو نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مثنوی

الـسـلام ای افـتـخـارِ شـهـرِ قـم            السلام ای نور و رحمت بهرِ قم

الـسـلام ای زائـرت افـلاكــيـان            شهرِ قم دريا، تو گوهر در ميان


السلام ای بارگاهت شهـر خون            از ازل شهـرِ عـبادِ الصالحـون

الـسـلام ای معـنیِ حق الیـقـیـن            در قـضا تسـلـیمِ رب العالـمـین

الـســلام ای مــريـمِ آلِ رســول            نـام تـو هـمـنـام بـا نـامِ بــتــول

الـسـلام ای از تـبــارِ فــاطـمـه            وارثِ صـبـر و قـرارِ فـاطـمـه

الـسـلام ای نـورِ پاکِ مـنـجـلی            حضرت معصومه یا بنت علی

السلام ای نجلِ حـیـدر، فاطـمه            دخترِ موسی بن جعـفر، فاطمه

السلام ای آن که صاحب منصبی            تو علی موسی الرضا را زینبی

الـسلام ای شـاهِ تنـهـا را طبیب            الـسلام ای خواهـرِ شاهِ غـریب

الـسـلام ای قـبـلـۀ هـر حـاجـتی            لشکـرِ عـشـق رضـا را رايـتی

السلام ای که رضا بیمار توست            عکس مولا در دو چشمِ زار توست

السـلام ای بانـوی صاحب کرم            از مـدیـنـه آمـدی قـم شـد حـرم

السلام ای دستگیر خُـرد و پـیر            آمـدم پـابـوسی‌ات دسـتـم بگـیر

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها

شاعر : رضا یعقوبیان نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مثنوی

ای گل موسی بن جعـفر فاطمه            تـالـی زهـرای اطـهـر فـاطـمـه

کعـبۀ قـلب همه معصومه جان            رهـنورد فاطـمه معصومه جان


ای گـل زهـرا سـراپا رحـمـتی            اهل عـالـم را نـشان عـصـمـتی

مرقـد پـاکـت حـریـم کـبریاست            قـبـله گـاه و مـلجا اهـل ولاست

شهر قم از نور تو زینت گرفت            حوزه‌های عـلمیه عـزّت گرفت

آن حریمت می‌دهد بوی بهشت            زائـر تـو آمـده ســوی بـهـشـت

از همه مشکـل گـشایی می‌کنی            هـر دلی را تو ولایی می‌کـنـی

فاطمه اُخت الرضا معصومه‌ای            همچو زینب عمه‌ات مظلومه‌ای

در غـم هـجـر بـرادر سـوخـتی            صبر را از عـمـه‌ات آمـوخـتی

آمـدی از بــهــر دیـــدار رضـا            بـیـن ره گـردیـده بـیـمار رضـا

آمـدی وارد به شـهـر قـم شـدی            فـاطـمـه نـور دل مــردم شـدی

شیعـیان در مقدمت گـل ریختند            زیر پایت یاس وسنبل ریخـتـند

در شب داغ شـما جـان بر لـبـم            یـاد رنج و غـصـه‌هـای زیـنـبم

جای گـل آن شـامـیـان بـی‌حـیـا            بر سر و رویش زدند سنگ جفا

کوفه بود و زینب ونور دو عین            پیش رویش رأس پُـر خـون حسین

فـاطـمه جـان در پـنـاه تـو مـنـم            مـسـتـمـنـد یـک نـگـاه تـو مـنـم

من (رضـایـم) نـوکـر دربار تو            گشته‌ام معصومه جان بـیدار تو

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر به دلیل مستند نبودن و مغایرت با روایت‌های معتبر تغییر داده شد؛ موضوع سنگ جشن و شادی خندیدن و ... در شام بود نه در کوفه و براساس کتب معتبر تاریخی همچون: الفتوح ج ۵ ص ۱۲۱؛ أمالی مفید ج ۳۸ ص ۳۶۷؛ اللهوف ص ۱۳۰؛ مناقب آل ابیطالب ج ۴ ص ۱۱۶؛ مَقْتَل خوارزمی ج ۲ ص ۴۶؛ مُثیرُالأحْزان ص ۲۰۹؛ جلاءالعیون ص ۵۹۳؛ بحارالأنوار ج۴۵ صص ۱۰۹و ۱۶۴؛ منتهی‌الآمال ص ۴۸۵؛ قمقام ص ۵۱۶؛ نفس‌المهموم ص ۳۵۳؛ مقتل امام حسین ص ۲۲۳؛ مقتل مقرّم ص ۲۹۹؛ مقتل جامع ج ۲ ص ۴۳  و.... در شهر کوفه مردم پشیمان شده و گریه زاری می‌کردند، جهت کسب اطلاعات بیشتر به قسمت روایات تاریخی همین سایت مراجعه کرده و یا در همین‌جا کلیک کنید.

جای گـل آن کـوفـیـان بـی‌حـیـا            بر سر و رویش زدند سنگ جفا

مدح و شهادت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها

شاعر : حسن ثابت جو نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : رباعی

می‌سوخت ز تب ذکر لبش مولا بود            در صورت مـاه او رضا پـیدا بود

دیدند که آخـرین نفـس در دسـتـش            سوغاتی شهرِ حضرت زهـرا بود


*********************

ما بی‌حرمِ تو خون دل می‌خوردیم            این گـریه و ناله را کجا می‌بردیم؟

ای فاطمه! گر نبـود قـبرت در قـم            در حـسرت قـبرِ مادرت می‌مردیم

*********************

تو فـاطـمه حـامـیِ ولایت هـسـتـی            تو زینبِ صبر و استـقامت هـستی

هـم عـمّـۀ حـضـرتِ امـامـی بـانـو            هم خواهـر و دخـترِ امامت هستی

: امتیاز

مدح و شهادت حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها

شاعر : محسن راحت حق نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فع قالب شعر : ترکیب بند

تـو کـیـسـتـی؟ آئــیـنـۀ دنـیـای دیـگـر            معصومه‌ای، جامانده در معنای دیگر

بی‌خود "کـریمه" نام زیبایت نگـفـتـند            مـعـنـا شدی انـگـار در دریـای دیگر


عشق امام هشتمین با تو عجیب است            خواندند تو را هم زینب کبرای دیگر

دنـبال قـبـر حـضـرت صـدیـقـه بودم؛            دیدم تو هستی حضرت زهرای دیگر

ای بانوی عـظـما؛ اغـیـثـیـنـی کریمه

آئــیــنــۀ زهــرا؛ اغـیـثـیـنـی کـریـمه

تـو بـیـن نـسـوان ولایی، بـی‌قـریـنـی            ای دخـتر موسی ابن جعـفر بهـترینی

این ملـک ما دارد شـرف با مرقـد تو            راحت بـگـویم عـزت ایـران زمـیـنی

یک جذبه‌ای دارد زیارت در حریمت            از بـسکه بـانـوی نجـابت، دلـنـشـیـنی

دنیا اگـر فرضأ شـود انگـشـتر عـشق            مابین این خـاتم تو تـنهـا یک نگـیـنی

اخت الرضا، جان رضایت یک نگاهی

بر حال و روز این گدایت یک نگاهی

دسـتم به دامـانت بـرایـم یک دعا کن            حاجات قلبم را خودت امشب روا کن

در گـیر و دار زندگی گـم کرده راهم            لطفی کن ای بانو گدایت را صدا کن

با این سیه‌رویی تفـضل کن، رضا را            از این گنه کار زمین خورده رضا کن

ای دختر موسی ابن جعفر حاجـتم ده            با طـرفـة العـیـنی دلـم را کـربـلا کن

من کربلایی می‌شوم در روضه‌هایت

عـالـم فـدای هق هـقی از گـریـه‌هایت

در گوشه‌ای تنهـای تنها جان سپردی            باحجم سنگینی ز غـم ها جان سپردی

در بین سـیـنه نامـه‌ای را می‌فـشردی            خیلی غـریـبانه در اینجا جان سپردی

حرمت به تو کـردند بی‌بی، مردم قـم            با این وجـود از داغ آقا جان سـپردی

با گـریـه‌هـای تو هـمه آتـش گـرفـتـند

با یا رضـای تو هـمـه آتـش گـرفـتـند

بی‌بی فدای عمه‌ات که در محـن مُرد            در گوشه‌ای افتاد و دور از وطن مُرد

می‌گفت زیر لب حسین جان خسته هستم            با یاد گـودال بـلاها لـطـمـه زن مُـرد

ما بـین دسـتـانش در آن آخـر نفـس‌ها            با نـالـه‌های یا حـسـین با پیـرهن مُرد

ای وای از پیراهنی که پاره پاره ست

از روضۀ زینب دل ما پر شراره ست

: امتیاز

مدح و مناجات با حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها

شاعر : سعید نصیری نوع شعر : مدح و مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مثنوی

بار دیگر دل به مـاتم مبـتـلاست            دل عزادار غـم اُخت الرضاست

رحلت یک بانوی مظلـومه است            عمّه سادات و هم معصومه است


از مـدیـنه سـوی ایران شد روان            بـهـر دیـدار امــام انـس و جــان

شـــوق دیــدار بــرادر در دلــش            بین ره بیـمـار و قـم شد مـنـزلش

چون به قـم آمد صفـا اکـمـال شد            وه چه زیـبا از وی استـقـبال شد

شهر قم از مـقـدمش پُـر نور شد            عـرصۀ دلهـا سـراسـر شـور شد

آمدی و خاک ایـران جان گرفت            عطر و بوی جنت و رضوان گرفت

جـلـوۀ نـوری و مـا در سـایـه‌ات            کـوثـری و مـا همه هـمـسـایه‌ات

گرچه از هجران قد سروت خمید            دیـدگـانت جـسـم بی‌سـر را نـدید

بـنـت مــوسـی قــبــلــۀ اهـل ولا            دل بـسـوزد بـر شـهــیـد کــربـلا

خواهری در خیمه‌ها مضطر شده            نـخـل امـیـدش دگـر بـی‌سـر شده

سوی مقـتل رفت خواهر باشتاب            کرد با یک پیکـر بی‌سر خـطاب

ای به خون خفته حسین من توئی            یابن زهـرا نـور عـین من تـوئی

خیمه‌ها سوزان و طفلان بی‌قرار            خواهـری تـنها و غـم‌ها بی‌شمار

درگهت یا فـاطـمه دارالـشفـاست            دل  گهی مهمان قم، گه کربلاست

سـائـلانـت را نــسـازی نـا امـیـد            خاک پـای زائرت هـستم (سعید)

: امتیاز

زبانحال حضرت معصومه سلام‌الله‌علیها

شاعر : قاسم نعمتی نوع شعر : مرثیه وزن شعر : فاعلاتن فعلاتن فعلاتن فعلن قالب شعر : غزل

دیـده بر راهـم و با گـریه کـمی آرامم            محتضر، خسته، از این بی‌کسی ایامم

از همان کودکی‌ام روزی من هجران شد            چهارده سال هم از وصل پدر ناکـامم


از تو یک نامه فقط مانده برایم چه کنم؟            شده تسکـین به هـمین نامه کمی آلامم

چقَدَر خوب شد اینجا سر و کارم افتاد            میهـمانِ قـم و این سلـسـلۀ خوش نامـم

چشم نا پـاک نیـفـتاده سوی محـمل من            فـکـر آوارگـی زیـنب و شـهـرِ شـامـم

جز سلام، از همه یک بی‌ادبی نشنیدم            سـرِ بـازار نـداده ست کـسـی دشـنامـم

داغـها دیـدم اگر بی‌کس و تـنهـا نشدم            دست بسته سرِ هر کـوچه تماشا نشدم

: امتیاز

مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

شاعر : مرضیۀ عاطفی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مستفعلن مستفعلن مستفعلن فعلن قالب شعر : غزل

رفته ست با صد شاخه گل خیل گدا امشب            اینجا نباش ای دل برو در سامرا امشب

حاجاتِ خود را دستچین کن یک به یک بردار            زانو بزن در محـضرش با اولـیا امشب


شد صاحبِ دوّم حسن زهـرایِ مرضیّه            سائـل بـیا! شد مـوسـمِ نان و نـوا امشب

گفتیـم یابنَ الـهـادی الأمّـه؛ نـگـاهی کن            با مرحمت بر حالِ ما درمانده‌ها امشب

ای خـوشـۀ انـگـورها بی‌تـابِ دسـتـانت            ای حُسنِ نام آور! تویی مشکل گشا امشب

ما را به لطفت یا امام عسکـری دریاب            مسرورمان کن جانِ مهدی با دعا امشب

صاحب‌زمان در جشن میلاد تو با لبخند            یک مجـلس جانـانه‌ای کـرده بـپا امشب

با صد هزاران شوق حاضر کرده عیدی را            در خیمه‌گاهش حضرت بابایِ ما امشب

شالِ سفـیدش روی شانه می‌بـرَد دل را            بر قامتش خوشتر نشسته این عبا امشب

شـاعـر بـرایـش یـازده بـیـتِ کـم آورده            تا شـاد بـاشی داده بـاشـد بـی‌ریـا امـشب

عـیدیِ ما دیـدارِ رویش باشد و ای کاش            امضا بفرماید ظهـورش را خدا امشب!

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما به دلیل مغایرت با مضامین زیارت جامعۀ کبیره « وَ وَرَثَةِ الْأَنْبِياءِ، وَسُلالَةَ النَّبِيِّينَ، وَصَفْوَةَ الْمُرْسَلِينَ » و عدم رعایت شأن انبیا؛ پیشنهاد می‌کنیم به منظور حفظ بیشتر شأن انبیاء الهی و پیروی از فرامین و آموزه‌های ائمّه، بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

حاجاتِ خود را دستچین کن یک به یک بردار            زانو بزن در محـضرش با انبـیا امشب

مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

شاعر : اسماعیل تقوایی نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : غزل

هشـتـم مـاه ربـیـع الـثـانی آمد دلـبریی            در مدیـنه کودکی زیبا ز نسل حیدری
از گلستان ولا گشته شکـوفا غـنچه ای            تا کـند اهل ولا را بـعـد بـابـا رهـبری


مرحـبا گـویان شده کل ملائک بهر او            هدیه داده برزمین حق باز زیب و زیوری
باز بگـشـوده خزائن را خداوند جـلـیل            تا کند اعطا بر این دنیا یگانه گوهری
با گل سوسن بهاری گـشته ایام خزان            برمشام جان رسد از او شمیم عـنبری
شاکر درگاه حق گردیده مولامان نقی            ماه در آغوش خورشید است نیکو منظری
گشته بر پا در مدینه مجلس جشنی بپا            شیـعـیان شادنـد چون آمد امام دیگری
او امــام یــازده بـاشـد مــیــان اولــیــا            نام زیبایش حسن، ابن الرضا و عسکری
باشد این آقا پدر بر مهدی صاحب زمان            معدن علم زمان ست و خدا را مظهری
مرغ دل دارد به میلادش هوای سامرا            تا زند شادانه درصحن حرم بال و پری

: امتیاز
نقد و بررسی

بیت زیر سروده اصلی شاعر محترم است اما پیشنهاد می‌کنیم به منظور انتقال بهتر معنای شعر بیت اصلاح شده که در متن شعر آمده را جایگزین بیت زیر کنید.

در ربیع الثانی و هـشـتم نـماید دلبری            در مدیـنه کودکی زیبا ز نسل حیدری

مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

شاعر : محمدحسین رحیمیان نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

امشب که کار و بار گدایان گرفته است            بوی بهـشـت عـالـم امکان گرفته است

حاجات ما روا شده بـاران گرفته است            عالم تمام، ذکر حسن جان گرفته است


شکر خدا که روزی من لطف مادری است

امشب حسن حسن حسنم جور دیگری است

شادند عرش و فرش به شادی اهل بیت            غوغای دیگری است به وادی اهل بیت

روح الامین شده است منادی اهل بیت            واکـرد چـشـم، نـائب هـادی اهـل بـیت

امشب چه عاشـقـانه عـطا می‌کـند خدا

حاجـات را نـگـفـتـه روا می‌کـنـد خـدا

هـم نور چـشـم مـادر عـالم تویی حسن            هم جـانـشـین حـیـدر عـالم تـویی حسن

پشت و پناه و سرور عـالم تویی حسن            ابن الـرضای آخـر عـالـم تـویی حـسن

جان و دل نـقـی و جـواد و رضا تویی

چشم و چـراغ و آبـروی سـامـرا تویی

نازد به خود خدا که تویی از مظاهرش            کعـبه گرفته غـم که نبـودی تو زائرش

قرآن نموده فـخـر که هستی مفـسـرش            ایران بها گرفت، تو گـشتی مسافرش۱

بـالا نــوشــتـه‌انـد عَـلَـم عــزت تــو را

هر جا رسـیـده پـات شده سُرِّ مَن رَأیٰ

یوسف تو و زمین و سماوات مشـتری            از هر چه گـفـته‌اند و نوشـتـند بهـتـری

دارد امـامتت به جهـان لطـف دیگـری            کار تو هست مهـدی مـوعـود پـروری

ایـل و تــبـار مـن بـه فــدای مــقـام تـو

مـنـجـی عـالـم اسـت مــریـد مـرام تـو

آقا اجـازه! خـاک درت می‌شـویـم مـا؟            پروانـه‌هـای دور سـرت می‌شـویم ما؟

مشـمـول نـدبـه سـحـرت می‌شـویم ما؟            یعـنـی فـدایـی پـسـرت مـی‌شـویـم مـا؟

قـربان یک نـگـاه تو جـان و جـوانی‌ام

من را بغـل بگـیر که صاحب زمانی‌ام

مات از هـنر نمایی تو مانده این زمین            بعد از هـزار سال تویی محـشر آفرین

لب تـر کن ای امـیـر، بیـایـند مؤمـنـین            پـای پـیـاده، کـربـبـلا، روز اربـعـیـن2

آنـانکـه زیـر سـایـۀ تـو بـا خـدا شـدنـد

دیـوانـه مســیـر نـجـف، کـربـلا شـدنـد

: امتیاز
نقد و بررسی

۱ـ طی الارض امام حسن عسکری علیه السلام به جرجان (گرگان): در سال ۲۵۵ هجری قمری یكی از اهالی گرگان به نام جعفر بن شریف جرجانی عازم مكه شده و در بین راه به سامرا می ‌رود تا وجوهات شرعی مردم منطقه را به امام عسگری (ع) تحویل دهد، امام خطاب به او می‌فرماید كه به شهرت برگرد، ۱۹۰ روز بعد مصادف با صبح روز جمعه سوم ربیع‌ الثانی به موطن خود می ‌رسی، به مردم اعلام كن من غروب همان روز نزد مردم آن منطقه خواهم آمد و این امر محقق می‌ شود

حضرت پس از حضور در گرگان می‌فرمایند: من به جعفر بن شریف وعده داده بودم که آخر همین روز به اینجا بیایم. نماز ظهر و عصر را در سامرّا خواندم و به سوی شما آمدم تا تجدید عهد نمایم. و اکنون در میان شما هستم تا پرسش ها و حاجت های خود را مطرح سازید. ( الخرائج راوندى ۴۲۴/۱؛ بحار الانوار ج ۵۰ ص ۲۶۳)

۲ـ اشاره به حدیث امام عسکری در مورد صفات پنج گانه مومن که یکی از آنها زیات اربعین است.

مدح و مناجات با امام عسکری علیه‌السلام

شاعر : میثم مؤمنی‌نژاد نوع شعر : مدح وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : رباعی

از خاک به آسمان رسد نور حیات            چـشمان ستاره‌ها به سمت میـقـات

بر منـبـر نـور مـاه تابـان می‌گـفت            بر سـامـره و دو آفـتـابش صلوات


*********************

بـا زائـرتـان، نـام مـرا بـنـویـسـیـد            هر هـفـتـه گـدای سـامـرا بنویـسید

مـهـمـان امام حـسـن عـسـکـری‌ام            در دفـتـر پنج شـنـبـه‌ها بـنـویـسـید

*********************

از مبدا نور، رو به مقـصود کـنیم            با هـفـته طواف کوی معـبـود کنیم

از پـنجـره‌هـای پـنـج شـنـبـه بـایـد            پرواز به جـمعه‌های مـوعـود کنیم

: امتیاز

مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

شاعر : محمود ژولیده نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول فاعلات مفاعیل فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

ای جـلـوه گاه نـور، سـلام ای امـام من            زیـبـا جـواب مـی‌دهـی آقـا ســلام مـن
کی می‌شود بمن تو بگـویی؛ غـلام من            من دلخوشم که هست به وصفت کلام من


من نام عسگری چو بخوانم حسن شوم
با تو دوبـاره ذاکـر جـانـم حـسـن شـوم
خوبـیِ نـوکـریِ تو این اسـت یا حـسن            نوکر شود ز هـیـبت ارباب، بت شکن
دل می‌بری ز دست، به زلف شکن شکن            جان پـروریِ تو شود احـیای روح من
فصل تو چیست؟ موسم هم عهدی است و بس
اسلام را بقـا ز اباالمهـدی است و بس
با تو به مهدیِ تو چه نزدیک می‌شویم            بی تو خـدا گـواه که تـاریک می‌شـویم
با تو پُـر از تـبـسم و تـبریک می‌شویم            بی تو جـدا ز هر عـمل نیک می‌شـویم
ای کـه امــام دیــن و امــام هــدایــتــی
ما را بـه افـتـخـار قـدومـت عـنــایـتـی
ای مــقــدم تـو در دل اهــل ولا امـیــد            میلاد بـا صـفـای تو مـوعـود را نـویـد
ایام تو بـرای جـهـان مـوسـمـی جـدیـد            در روزگـار تو شـود آیـات حـق پـدیـد
ای نـسل تو عـصـارۀ نـسـل ابوالـبـشر
صُلب تو جـایـگـاه مـبارک ترین پـسر
ای معـدن شجـاعت و ای کـوه اقـتـدار            فصل تو هست فـصل شکـوفاییِ بهـار
مِهر از تو بُرده جلوه و ماه از تو شرمسار            نام حـسـن مـبـارکت ای صاحبِ وقـار
ای که بهشت با همه آفاق مست توست
بخشش هرآنچه هست ز انفاق دست توست
این برترین سرور و سرود ولادت است            مـولای مـا امـام هُـمـام سـعـادت اسـت
ما را به محضر تو اماما، ارادت است            نامت طلایه دار جهـاد و شهادت است
ای سـبـک زنـدگـیِ تـو روح مـبـارزه
دوران تـو نــویــدِ فـــتـــوح مــبــارزه
تو آمـدی که جـام غـدیـر آیـد از پِی‌اَت            راه عـلـی و نـام غـدیـر آیـد از پِـی‌اَت
مفـهـوم انـسـجـام غـدیـر آیـد از پِی‌اَت            تا آخـریـن امــام غـدیـر آیـد از پِـی‌اَت
بابـا در انـتـظـار تـو غـرق نـگـاه بـود
زهـرا در انـتـظـار تـو دیده به راه بود
خُلـق خـوشت مـعـلم اخـلاق انـبـیـاست            روی مــهِ تـو آیــنـۀ جــمـع اولـیـاسـت
تقـوای تـو مـعـادل تـقــوای اتـقـیـاسـت            اخلاص تو خلاصۀ اخلاص اوصیاست
قرآن به وصفت حضرت تو غرق آیه شد
اسـلام در پــنـاه شـمـا زیـر سـایـه شـد

: امتیاز

رباعی های ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

شاعر : حسن ثابت جو نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : مفعول مفاعلن مفاعیلن فع قالب شعر : رباعی

عـالـم شده شـاد از بـرکاتش امشب            گـردیـده امـان از صـدقـاتش امشب

لـبــریــز شــده بـیـت امــام هـــادی            از آل رسـول و صلـواتـش امـشـب


*******************

هادی به بغـل یـار و حـبـیـبی دارد            آغـوش پـدر چه بـوی سیـبـی دارد

یک مرتبه اهلِ حجره گـفـتند حسن            دیــدنـد پــدر حـالِ عــجـیـبـی دارد

*******************

عـشــقِ ابــدی و ازلـی آمـده اسـت            در شام سـیه، نـور جـلّی آمده است

با ذکر سـلام و نغـمه‌های صلـوات            دوّم حـسـن از آل عـلـی آمـده است

*******************

امشب شبِ مـیـلاد شهِ ذوالمِنن‌ست            صورت چو مهِ كامل و خورشيد تن‌ست

در چهرۀ او حیدر و زهرا پیداست            از آلِ محمّد است و دوّم حسن ست

*******************

امشب سرودِ بزمِ کریمان خوش آمدست            وقتِ طلوع شمسِ ولا، نورِ سرمد ست

میلادِ حضرتِ پسرِ هادی النقی‌ست            ابـن الرضـای سـوّم آل مـحـمّـدست

*******************

شبِ عید است و شبِ جشن و سرور و نغمات            شبِ لطف است و شبِ بخشش و جود و حسنات

بهرِ شادیِ دلِ یوسفِ زهرا بفرست            بر قدوم پدرِ حضرت مهدی صلوات

: امتیاز

مدح و ولادت امام حسن عسکری علیه‌السلام

شاعر : غلامرضا سازگار نوع شعر : مدح و ولادت وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مسمط

عرض حاجت با تو دارم یا امام عسکری            ای خدایت داده بر خلق دو عـالم برتری

ای گدایت را به خیل شهریاران سروری            خاک پایت زُهره و خورشید و ماه و مشتری


ماه رویت احـمدی و تیغ نطقت حـیدری

عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری

ای چراغ تـابـنـاک حُسن حیّ ذوالجـلال            یافته خورشید گـردون از تجلاّیت کـمال

تا ابد مـاه ربـیـع الـثّـانی‌ات مـحـو جمال            ماه حُسنت بی‌قرین و مهر رویت بی‌زوال

آفتاب طـلـعـتـت را تـا ابـد روشـنـگـری

عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری

دل اگر سیـنـا بود طـور تـجـلایش تویی            موسی ار آوای حق بشـنـید آوایش تویی

کیستم من عبد، آن عبدی که مولایش تویی            آخرین دُرّ خدا مهـدی‌ست دریایش تویی

آن‌که بر عیسی کند روز ظهورش سروری

عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری

خط حسن، خالت حسن، خُلقت حسن، خویت حسن            پای تا سر حُسن در حُسن و گل رویت حسن

کُنیه‌ات ابن‌الـرّضا و نام نـیکـویت حسن            موی و روی و قدّ و خدّ و چشم و ابرویت حسن

حُسن‌ها گشتند در بازار حُسنت مشـتری

عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری

هم تویی آئـیـنـۀ حُـسـن خـدای ذوالمـنـن            هم تویی در چـارده وجه خـدا دوّم حسن

هم دهم مولای عالم بر جمالت بوسه زن            هم به جسم سامره جان می‌دهی از فیض تن

هم به عالم می‌کند فیض تو سایه‌گستری

عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری

سامره روشنگر دل کعـبۀ جان من است            سامره عطر نسیمش روح و ریحان من است

سامره ریگ روانش دُرّ غلطان من است            سامره دامان سبزش باغ رضوان من است

سامره صحن و سرایش کرده از من دلبری

عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری

ذرّه بودم مـحـو خـورشید جهـان‌آرا شدم            قطره بودم وصل بر دریا شدم، دریا شدم

کـز سـعــادت ذاکــر ذرّیــۀ زهــرا شـدم            عاشق قـبـر تـو و سـرداب سـامـرّا شـدم

خوش بود آنجا کنم در وصف مهدی شاعری

عـید مـیـلادت مـبارک یا امام عـسکری

: امتیاز

مدح و ولادت امام عسکری علیه‌السلام

شاعر : حسن ثابت جو نوع شعر : مولود یه وزن شعر : فاعلاتن فاعلاتن فاعلن قالب شعر : مربع ترکیب

بوی عطرِ عشق و شیدایی رسید            فـصلِ زیـبای شـکـوفایی رسید

از مـیـان عـرش آوایـی رسـیـد            ای گـدایـان وقـتِ آقـایی رسـیـد


دعــوتِ بــزمِ تــوّلا گـشـتـه‌ایـم

باز هم مهـمان زهـرا گـشـته‌ایم

آمـده هــنـگـامِ ادخـال الـسـرور            آمـده روشنـگـر ذات الـصـدور

آمده فـرزنـدی از جـنـسِ بلـور            آمــده مـعــنـیِ نــورٌ کــلُّ نــور

او حسن از نسلِ پاک حیدری‌ست

نـام او مولا امامِ عـسکـری‌ست

آمـده فـکـری بـر ایـن آدم کـنـد            آمـده دردِ جـهــان را کـم كـنــد

غـصه‌های شیعـیان مرهـم کـند            مهدي‌اش را هـديه بر عـالم كند

ای به شیعه لطفِ تو دائم سلام

ای ابا الحجّـت، ابا الـقـائم سلام

السلام ای شمس روح افزای عشق            السلام ای نورِ بی‌هـمتای عشق

السلام ای مهربان مولای عشق            السلام ای حضرت بابای عشق

کن دعایی یارِ هم عهـدی شویم

تا به پـیری نوکـرِ مهـدی شویم

: امتیاز